nog van het "thuisfront"

Lieve allemaal,
Een heel andere brief dan jullie van mij gewend zijn: een brief vanaf het ‘thuisfront’. Ik heb al aardig wat mensen gezien en gesproken, er mee koffie/thee gedronken en gegeten, zomaar even een babbeltje gemaakt via de telefoon, of, al boodschappen doend, hangend over het stuur van mijn fiets, ervaringen uitgewisseld.
Ik voel mij behoorlijk verwend met al die aandacht en ook wel heel gelukkig; ik ben een rijk mens!
Er is in de tijd dat ik hier thuis ben ook wel het een en ander gebeurd. In de eerste plaats het huwelijk van Veerle en Alfred. Gezien het herfstachtige weer van de laatste tijd, was dát ook wel een behoorlijk spannende factor. Maar 20 juli 2012 was de eerste droge en ook zonnige dag in weken, dus konden alle geplande festiviteiten gewoon doorgaan en waren bruid en bruidegom het stralende middelpunt. Ook de afterparty op zondagmiddag werd gewoon buiten gevierd en Alfred en Veerle zullen zich deze dagen nog tot in lengte van jaren herinneren als heel feestelijk en geslaagd.
Verder heb ik een vervelend auto ongeluk praktisch zonder kleerscheuren overleefd (ik ben er heel wat beter af gekomen dan de auto!) en had ik beslist een aantal welgezinde engeltjes op mijn schouder.
De week na de bruiloft was gereserveerd voor de kleinkinderen. Gijs, Felien en ik hadden een midweekje Slagharen besproken. Van maandag 23 juli t/m vrijdag 27 juli genoten wij in onze tipi vooral van het prachtige weer en het uitgebreide zwemmen. Mijn kleinkinderen vinden een pretpark wel leuk om naar te kijken maar zijn niet zulke helden als het op het werkelijk deelnemen aan al dat gedraai en gezweef aan komt. Dus had het zwemmen duidelijk de voorkeur. Op woensdag zochten wij Thijs en Liesbeth op en genoten samen met Ruben van het gespetter en gezwem in een meertje bij de boswachterij van Staphorst. Ook een mooie gelegenheid voor het nichtje en de neefjes om eens lekker met elkaar te kunnen spelen.
En nu gaat de tijd erg snel. Mijn Nederlandse verlof zit er op en donderdag as. vertrek ik weer naar mijn ‘huis’ in Gitarama. Het zal aan de ene kant niet gemakkelijk zijn weer afscheid te moeten nemen maar de komende uitdagingen zullen er hopelijk voor zorgen dat ik nauwelijks tijd heb om het gevoel van heimwee een kans te geven.
En bovendien, drie- en een halve maand zijn zó om want op 2 december vlieg ik weer voor een maand naar huis.

In de komende maanden staat er wel het een en ander op stapel en dat is onder meer mogelijk vanwege de geweldige financiële ondersteuning die ik inmiddels heb gekregen.
In een eerdere brief heb ik jullie verteld over de stichting KOOK in Alkmaar. Het is een stichting die een kringloopwinkel beheert en de opbrengst beschikbaar stelt voor allerlei projecten in ontwikkelingslanden.
Op aanraden van een goede kennis heb ik een aanvraag bij deze stichting ingediend. Zoals jullie al weten zou ik graag een aantal basisscholen (primary schools) in Rwanda willen voorzien van een (bescheiden) bibliotheekje en, als dat mogelijk is, van een zonnepaneel.
Ik heb daarvoor een actieplan gemaakt en ook een bijlage waarin ik de situatie van de scholen toelicht en een beschrijving geef van de manier waarop ik van plan ben het eventuele geld te besteden.
Een paar weken geleden kreeg ik bericht van KOOK, dat ze mijn plan goedkeuren en een bedrag beschikbaar stellen van ruim € 5500,- !! Dit is een geweldig startkapitaal waarmee ik het project kan opstarten. Bovendien heb ik van mijn koor een bijdrage ontvangen en hebben Veerle en Alfred het cadeaugeld dat ze gekregen hebben voor hun huwelijk ook voor dit project beschikbaar gesteld. Het resultaat van dit alles is dat ik op dit moment de beschikking heb over bijna € 7000,-
Ik ga dat geld niet uitdelen. De bedoeling dat ik materiaal zoals boeken, meubilair en zonnepanelen bestel en de rekeningen betaal, zodat we precies weten waar het geld blijft. Op die manier blijft er niets aan de strijkstok hangen en wordt iedere euro goed besteedt . De boeken worden o.a. besteld bij een uitgeverij in Kigali, zodat dit ook de economie van het land te goede komt en bovendien kun je voor de prijs van één kinderboek in Nederland er drie in Rwanda kopen. Het zijn boeken voor alle leeftijden en geschreven zowel in Engels als in het Kinyarwanda.
Als ik terugkom in Rwanda, heb ik een afspraak met iemand, die de leiding heeft van het gelijknamige UNESCO project ‘Rwanda Read’. Zij kan mij precies vertellen hoe of ik dit project moet aanpakken en met welke factoren ik rekening moet houden. Ik ga dit dus niet helemaal in m’n eentje doen want ook een paar andere VSO collega’s zijn met iets dergelijks bezig. En ik heb inmiddels ervaren dat samenwerken het meest vruchtbaar is.
Voor dit hele project heb ik een spaarrekening geopend bij de ASN bank. Mochten jullie de behoefte hebben ook een boek aan te schaffen voor een Rwandees kind, aarzel niet om dit rekeningnummer te gebruiken. Zodra ik uitgaven heb gedaan in het kader van dit project, krijgen jullie een overzicht zodat jullie precies weten waaraan een en ander besteed wordt.
Bovendien komt Veerle rond februari voor ongeveer veertien dagen naar mij toe! Zij wil heel graag zelf zien hoe het project verloopt en ik vind het heel erg leuk om haar kennis te laten maken met mijn leven daar.
Het zou geweldig zijn als op het moment dat ik weer voorgoed in Nederland ben, een aantal scholen de beschikking hebben over echte leesboeken en over een bescheiden stroombron.
Tot slot het rekeningnummer: ASN bank 87.01.59.771 t.n.v. H.A.G. Franzani
Alvast geweldig bedankt!!

Liefs, Hetty